Και τώρα ήρθε η ώρα να κάνουμε μαζί ένα μακρινό ταξίδι!
Σε μια χώρα μακρινή, χιονισμένη και μαγική!
Εκεί, μέσα σε ένα χιονισμένο δάσος από έλατα, βρίσκεται το σπιτάκι του Αϊ Βασίλη.
Το τζάκι του καπνίζει όλο το χρόνο και τα φώτα του μένουν αναμμένα μέχρι αργά το βράδυ.
Έξω στην αυλή , σ' ένα ζεστό στάβλο, μένουν οι πιστοί του τάρανδοι και περιμένουν ανυπόμονα το μεγάλο ταξίδι στον κόσμο!
Στο υπόγειο του σπιτιού είναι το εργαστήρι του Αϊ Βασίλη.
Εκεί, όλο το χρόνο, φτιάχνει μαζί με τα ξωτικά τα δώρα των παιδιών που θα μοιράσει την Πρωτοχρονιά!
Λίγες ώρες έχουν μείνει για τη μεγάλη μέρα και στο σπίτι υπάρχει μεγάλη αναστάτωση!
Τα ξωτικά τελειώνουν τα τελευταία παιχνίδια και μετά θα πάνε για ύπνο ευχαριστημένα!
Αυτό όμως που δεν ξέρουν, είναι πως αυτή την τελευταία νύχτα πριν την Πρωτοχρονιά κάτι μαγικό πρόκειται να συμβεί!
Κάτι που κανένας μέχρι τώρα δεν το ξέρει!
Τι να 'ναι άραγε; Για να δούμε!
( Εσωτερικό δωματίου. Στο πάτωμα κουτιά και παιχνίδια τελειωμένα. Τρία ξωτικά κάθονται γύρω από το τζάκι και φτιάχνουν παιχνίδια.
Ο ένας φτιάχνει ένα ρομπότ, ο άλλος μια κούκλα και ο τρίτος μια κιθάρα )
ΤΡΑΓΟΥΔΙ: ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
Κυπαρισσιάνα: -Τι γίνεται, κοντεύεις με το ρομπότ;
Βαγγελίτσα Σ.: -Σε λίγο θα είναι έτοιμο! Εσύ με την κιθάρα;
Κυπαρισσιάνα: -Περνάω τις χορδές κι έτοιμη!
Αντώνης: -Αυτή η κούκλα μού έχει σπάσει τα νεύρα! Δεν μπορώ να της βάλω τα παπούτσια!
Κυπαρισσιάνα: -Υπομονή!
Αντώνης: -Τι υπομονή; Εμένα όλα τα δύσκολα μου βάζετε! Αφού σας έχω πει πως δεν γουστάρω τις κούκλες!
Κυπαρισσιάνα: -Τι να κάνουμε; Αφού στον κόσμο υπάρχουν και κορίτσια και ζητάνε κούκλες!
Αντώνης: -Αυτά τα κορίτσια, σκέτο βάσανο είναι πάντα!
Κυπαρισσιάνα: -Έλα, ηρέμησε! Είναι τα τελευταία δώρα που φτιάχνουμε και μετά πάμε για ύπνο επιτέλους! Κι αύριο το πρωί, με το καλό, θα τα βάλουμε στο σάκο και έτοιμος ο Άγιος Βασίλης για το ταξίδι του!
( Τελειώνουν και σηκώνονται. Τεντώνονται και χασμουριούνται. )
Κυπαρισσιάνα: - Ααχ! Άντε ύπνο παιδιά. Αύριο είναι μεγάλη μέρα! Έχουμε να βάλουμε τα δώρα σε κουτιά, να γυαλίσουμε το έλκηθρο, να ζέψουμε τους τάρανδους...
Αντώνης: -Φτάνει! Κουράστηκα! Πάμε!
Βαγγελίτσα Σ.: -Αχ ναι πάμε!
( Σκοτάδι. Ξαφνικά ακούγεται μουσική. Φως στη σκηνή. Το ρομπότ σηκώνεται με μηχανικές κινήσεις.)
ΤΡΑΓΟΥΔΙ: THE ROBOTS
Μπάμπης:- (με αλλαγμένη φωνή και μηχανικές κινήσεις )Γεια σας! Είμαι ο Ρομποτούλης! Με παράγγειλε ένα παιδάκι από τη Γαλλία που τρελαίνεται για ρομπότ! Σας άρεσε το τραγούδι μου;
Κωνσταντίνα: -( Σηκώνεται η κούκλα και τεντώνεται.)Σιγά το τραγούδι!
Μπάμπης:-( Γυρίζει μηχανικά προς το μέρος της )Ποια είσαι;
Κωνσταντίνα: -Είμαι η Κουκλίτσα και είμαι χορεύτρια!
Μπάμπης:-Χορεύτρρρρια!
Κωνσταντίνα: -Ωχ! Κόλλησε! Ναι, χορεύτρια! Με παράγγειλε ένα κοριτσάκι από την Ισπανία!
Μπάμπης:-Και τι χορούς χορεύεις;
Κωνσταντίνα: -Θα σου κάνω μια επίδειξη!
Μουσική, Η λίμνη των κύκνων.
( Χορεύει. Σε λίγο σταματά και τρίβει τα πόδια της.)
Κωνσταντίνα: -Ααχ!
Μπάμπης:-Τι έπαθες;
Κωνσταντίνα: -Αυτά τα παπούτσια είναι πολύ στενά! Με το ζόρι μου μπαίνουνε! Θα παραπονεθώ στον Αϊ Βασίλη!
Μπάμπης:-Πάντως, ωραίος ο χορός σου!
Κωνσταντίνα: -Ευχαριστώ! ( Υποκλίνεται )
Μάνος:-Γεια σας μάγκες!
( τρομάζουν )-Ααχ!
Κωνσταντίνα: -Ποιοι είστε εσείς;
Γιώργος:-Είμαστε το συγκρότημα BABA!
Κωνσταντίνα: -Ααα! Και τι κάνετε;
Γιώργος:-Δε μου λες, είσαι φυσική ξανθιά;
Βαγγελίτσα:-Τραγουδάμε κορίτσι μου, τραγουδάμε! Μας παράγγειλε ένα αγόρι από τη Σουηδία!
Κωνσταντίνα: -Και τι τραγούδια λέτε;
Μάνος:-Δημοτικά!
Κωνσταντίνα: -Α, μπράβο!
Γιώργος:-Είμαστε ποπ συγκρότημα!
Μπάμπης:-Ποπ, ποπ, ποπ
Μάνος:-Καλά, αυτός κολλάει ή μου φαίνεται;
Γιώργος:-Τελικά αυτοί κι οι δυο κάπου χάνουν! Ο ένας στο μυαλό κι ο άλλος στη γλώσσα!
Κωνσταντίνα: -Καθαρά μιλάω!
Μάνος:( κάνει κίνηση με το χέρι του) ?Α, καλά!
Μπάμπης:-Θα μας πείτε ένα τραγούδι;
Γιώργος:-Φυσικά! Ελάτε παιδιά, πάμε!
Τραγούδι, ΑΒΒΑ
Κωνσταντίνα: -( χτυπά παλαμάκια )Ωραίο!
Μπάμπης:-Κα-λό!
Νίκη:-Ευχαριστούμε!
Μάνος:-Ε, παιδιά, κοιτάξτε! Κάποιος έρχεται!
Βαγγελίτσα:-Τι είναι αυτός; Γιατί φοράει κοντά παντελόνια; Δεν κρυώνει;
Γιώργος:-Είναι μπασκετμπολίστας..
Κωνσταντίνα: -Α! και τι παίζει;
Γιώργος:-Α, καλά!
( Μουσική, the final countdown.)
Μάνος:-Γεια σου, φίλε!
Κωνσταντίνος:-Γεια σας! Φίλαθλοι;
Κωνσταντίνα: -Ναι, ναι! Τι θα πει φίλαθλοι;
Μάνος:( κάνει κίνηση με το χέρι του) ?Α, καλά!
Βαγγελίτσα:-Πώς σε λένε;
Κωνσταντίνος:-Είμαι ο Φακούλας! Ο μεγάλος παιχταράς! Με παράγγειλε ένα παιδί από την Ελλάδα!
Βαγγελίτσα:-Γιατί;
Κωνσταντίνος:-Α, καλά! Νυχτωμένοι είστε! Ελλάδα; Πρωταθλήτρια Ευρώπης, you know;
Μάνος:-Μάλιστα! Ξέρεις όμως και κανένα τραγούδι;
Κωνσταντίνος:-Πώς δεν ξέρω;
Γιώργος:-Για πες!
Κωνσταντίνος:- ( τραγουδά )Σήκωσέ το το τιμημένο
Δεν μπορώ να περιμένω. Καλό;
Βέβαια, το σωστό είναι αλλιώς: Σήκωσέ το το....
Μάνος:-Στοπ!
Γιώργος:-Γιατί τον σταματάς;
Μάνος:-Δεν ξέρω, αλλά νομίζω πως θα πει κάτι που θέλει μπιπ!
Μπάμπης:-μπιπ μπιπ μπιπ
Γιώργος:-Α καλά! Αυτός θέλει σίγουρα FORMAT στο σκληρό!
Μπάμπης:-Είναι που τα ξωτικά ξέχασαν να βιδώσουν μια βίδα μου!
Γιώργος:-Πάντως δε φαίνεσαι για ρομπότ!
Μπάμπης:-Είμαι μοντέλο του 2005. Νέα τεχνοοοοολογία!
Γιώργος:-Φαίνεται!
Μπάμπης:-Η ββββίδα φταίει!
Βαγγελίτσα:-Ε, κάποιοι έρχονται!
( Ακούγεται εμβατήριο. Μπαίνουν τρία στρατιωτάκια. )
Βασίλης:-Εν δυο, εν δυο! Αλτ! Προσοχή!
Μάνος:-Πω, πω πειθαρχία! Σαν ρομπότ!
Μπάμπης: ( τον αγριοκοιτάζει.)
Μάνος:-Με το συμπάθειο!
Βασίλης:-Λοχαγός Μπόμπας Χειροβομβίδας! Αναφέρω πως οι άντρες μου είναι έτοιμοι για πόλεμο!
Μάνος:-Α καλά! Ο πολεμοχαρής μας έλειπε!
Γιώργος:-Δε μου λες, ποιος σας παράγγειλε εσάς; Ο γιος του Μπους;
Βαγγελίτσα:-Ποιος είναι ο Μπους;
Κωνσταντίνος:-Αμερική, ξέρεις; Πόλεμος, ξέρεις; Ε, αυτός είναι ο Μπους!
Μπάμπης:- Αυτός μιλάει χειρότερα κι από μένα!
Μάνος:-Δε μου λέτε, δεν σας είπε κανείς πως είστε ανεπιθύμητοι; Πως εξαιτίας σας χύνεται το αίμα αθώων;
( Κατεβάζουν το κεφάλι. )
Σταυρος:- Δε φταίμε εμείς!
Γιάννης:-Εμείς διαταγές ακολουθούμε!
Γιώργος:-Τέλος πάντων! Άντε ας τους φτιάξουμε λίγο!
( Τους βάζουν από ένα λουλούδι στο αυτί και αντί για όπλα τους δίνουν λουλούδια. )
Γιώργος:-Να, τώρα είστε μια χαρά!
Βαγγελίτσα:-Από στρατιώτες τους κάναμε παιδιά των λουλουδιών!
Κωνσταντίνος:-Ωχ, παιδιά! Συναγερμός! Κάποιος έρχεται!
( Μένουν ακίνητα. )
Κυπαρισσιάνα:- Ααχ! ( χασμουριέται. ) Σε λίγο ξημερώνει! ¨Όμως δε μου κόλλαγε ύπνος!
Αντώνης:- Εμάς όμως μας κόλλαγε!
Βαγγελίτσα Σ.- Γιατί μας ξύπνησες;
Κυπαρισσιάνα:- Σκεφτόμουν συνέχεια πως πρέπει να σφίξουμε μια βίδα στο ρομπότ και να αλλάξουμε παπούτσια στην κούκλα.
Αντώνης:- ( την τραβά απ' τα ρούχα. ) Να σου πω, όταν φύγαμε αφήσαμε όλ' αυτά εδώ;
( κοιτούν έκπληκτοι τα παιχνίδια.)
Κυπαρισσιάνα:- Με την τρέλα που μας δέρνει αυτές τις μέρες δεν θυμάμαι ούτε το όνομά μου! Ελάτε! Κάντε τη δουλειά σας και πάμε!
Βαγγελίτσα:-Φοβάμαι! Μοιάζουν σα ζωντανά!
Κυπαρισσιάνα:-Έλα, βλακείες!
( Τελειώνουν και φεύγουν. )
Βαγγελίτσα:-Εντάξει, παιδιά, φύγανε!
Γιώργος:-Είμαστε έτοιμοι λοιπόν! Σε λίγες ώρες ξεκινάμε!
Μάνος:-Παιδιά όλου του κόσμου, ετοιμαστείτε!
Κωνσταντίνος:-Ερχόμαστε!
Κυπαρισσιάνα:- Επ, σας πιάσαμε!
Αντώνης:- Ώστε έτσι! Κάνουμε πάρτι, ε;
Κυπαρισσιάνα:- Κι από πότε ζωντανεύουν τα παιχνίδια;
Γιώργος:- Από πάντα! Κάθε νύχτα πριν την Πρωτοχρονιά όλα τα παιχνίδια του Αι Βασίλη ζωντανεύουν!
Μπάμπης:- Ζωντανεύουμε από την αγάπη που μας περιμένουν ανυπόμονα σ'όλη τη γη.
Κυπαρισσιάνα:-Τότε ελάτε να ευχηθούμε όλοι μαζί στον κόσμο!
( χριστουγεννιάτικη μουσική.)
¨Ολοι:- Καλή χρονιά σε όλους! Χρόνια πολλά! Ευτυχισμένο το 2006!
Μπάμπης:- το 2006 το 2006 το 2006
Γιώργος:-Α, καλά!
Κυπαρισσιάνα:-Μα αφού σε φτιάξαμε!
Μπάμπης:- Το έκανα από συνήθεια!
Μάνος:- Να κι ο ¨Αγιος Βασίλης! ¨Έφερε τα δώρα μας! Ελάτε παιδιά!
Κωνσταντινίδου Κατερίνα
Εκπαιδευτικός
